Broj ljudi koji može da se okupi na nekom protestu ili političkom skupu varira ne samo u zavisnosti od značaja teme, popularnosti organizatora, izabranog termina, meteoroloških uslova i slično, nego i od veličine naselja u kome se dešava. Kada su svi ostali faktori isti, logično je da će u većem gradu doći više ljudi, a u manjem manje. Hiljadu ljudi u Beogradu ima sasvim drugačiju težinu nego hiljadu ljudi u Gornjem Milanovcu.
Imajući to na umu, ako želimo da izmerimo lokalni značaj i društvenu težinu nekog skupa u nekom gradu, potrebno je da broj ljudi koji se okupio prevedemo u relativnu veličinu skupa – tačnije, u procenat stanovništva tog grada koji je učestvovao u tom skupu. Jedino tako možemo da upoređujemo posećenost skupova u različitim gradovima.
U masovnim dešavanjima na ulici, pogotovo u onima s političkom temom, učestvuje veoma mali deo stanovništva, koji se najčešće broji u hiljaditim delovima (promilima), a sasvim retko u procentima. Na temelju našeg dosadašnjeg iskustva sa merenjem veličine skupova i odziva lokalnog stanovništva u gradskim sredinama, u ovom arhivu koristimo sledeću petostepenu skalu javnih skupova prema relativnoj veličini:
Manji skupovi (S): do 0,2% lokalnog stanovništva
(U Beogradu: skupovi veličine do otprilike 2.800 ljudi.)
Srednji skupovi (M): 0,2-0,5% lokalnog stanovništva
(U Beogradu: skupovi veličine između 2.800 i 7.000 ljudi.)
Veliki skupovi (L): 0,5-1% lokalnog stanovništva
(U Beogradu: skupovi veličine između 7.000 i 14.000 ljudi.)
Veoma veliki skupovi (XL): 1-2% lokalnog stanovništva
(U Beogradu: skupovi veličine između 14.000 i 28.000 ljudi.)
Masovni skupovi (XXL): preko 2% lokalnog stanovništva
(U Beogradu: skupovi veličine preko 28.000 ljudi.)
Napominjemo da ova kategorizacija ima svoja ograničenja, pogotovo u gradovima s manjim brojem stanovnika. U mestima sa manje od 20-30 hiljada stanovnika ljudima je tehnički lakše doći do centra grada, gde se obično organizuju skupovi i protesti. Osim toga, u takvim mestima je čak i bez najave lakše saznati da se protest dešava, jer je vidljiviji nego u velikom gradu, a javni skupovi su obično ređi nego u velikim centrima, pa privlače i veću pažnju. Zato ispod određene veličine naselja ovu kategorizaciju treba uzeti sa ovom rezervom.
Pored toga, smisao određivanja relativne veličine nekog skupa u odnosu na broj stanovnika grada u kome se održava postaje diskutabilan kad se radi o skupovima koji imaju karakter nacionalnog okupljanja, kao i kod onih koji okupljaju samo usku, jasno definisanu grupu ljudi – npr. članove nekog sindikata, pripadnike neke uzrasne grupacije (penzionere, srednjoškolce), stanare neke zgrade ili bloka, i sl.
Ipak, verujemo da je ova kategorizacija u većini slučajeva dobar pokazatelj relativne snage i veličine političkih protesta i drugih okupljanja opšte populacije u većim gradovima, pa je zato primenjujemo u ovom arhivu gde god je to izvodljivo i smisleno.
NAPOMENA: Za potrebe određivanja relativne veličine protesta, broj stanovnika naselja u kojima su se održavali skupovi uzimali smo iz popisa stanovništva Srbije 2022. Za svako mesto koristili smo broj stanovnika tog naselja, a ne cele opštine, dok smo za Beograd uzimali podatke bez udaljenih rubnih opština.